یکشنبه ۰۵ آذر ۹۶ | ۱۶:۴۸ ۱۰۷ بازديد
- هيترهاي تابشي:
- درهيترهاي تابشي كه از انواع هيتر هاي گازسوز هستند با عبور جريان شعله مشعل از درون يك لوله مشكي رنگ و u شكل مخصوص كه پشت آن رفلكتور يا منعكس كننده گرما نصب شده است قادر به تابش گرما به سطح مورد نظر است.تابش گرما در هيترهاي تابشي مانند تابش گرما در بخاري هاي برقي فقط سطح مقابل هيتر را به صورت تشعشعي گرم مي كند و قادر به ايجاد گرمايش در دماي هواي محل نصب نيستند.
- استفاده از هيترهاي تابشي (تشعشعي) براي گرمايش در سطح محل مورد نظر، در سالن هاي وسيع و حتي فضاهاي باز مناسب ترين انتخاب و همراه با صرفه جويي بسيار زيادي در ميزان مصرف سوخت است.
- هيترهاي تابشي كه در ارتفاع 4 تا 12 متري سطح زمين (بر اساس ظرفيت) نصب مي شوند، بدون نياز به گرمايش هواي محيط، سطح مورد نظر را گرم نموده و موجب صرفه جويي فراوان درمصرف گاز مي شوند.
- به طور كلي هيتر و كوره هواي گرم از سه بخش اصلي مبدل حرارتي، بادزن (فن) و مشعل تشكيل گرديده است.
- مبدل حرارتي كوره هاي هواي گرم:اين مبدل ها معمولا از جنس استيل يا ورق هاي فولادي فرم دار آتش خوار ساخته مي گردند.سر و صداي ناشي از انقباض و انبساط سريع فولاد در مدل هاي جديد هيتر و كوره هواي گرم به دليل نصب ترموستات fan limite control تا حدود زيادي از بين رفته است.ورق هاي فولادي فرم دار نسبت به مبدل هاي چدني و قديمي، از كارايي بالاتر و وزن كمتري برخوردارهستند.
- بادزن (فن): بادزن يا فن مورد استفاده در هيتر و كوره هواي گرم، هواي اتاق يا محل نصب را به طرف هيتر يا كوره هوا گرم مكش نموده و پس از 25 تا 40 درجه سانتيگراد افزايش دما، در اثر عبور از روي مبدل حرارتي، مجدداً به طرف اتاق ها هدايت مي كند.بسياري از اين فن ها داراي موتورهاي دو يا سه سرعته مي باشند.
- اگر فن يا بادزن در هيتر و كوره هواي گرم طوري قرار گرفته باشد كه هوا را از مبدل حرارتي مكش نمايد آن را كوره مكشي مي نامند واگر فن طوري قرار گرفته باشد كه هوا را از رابط مبدل حرارتي براند، وزشي يا رانشي ناميده مي گردد.
- از نظر ايمني، هيتر يا كوره هواي گرم از نوع وزشي بر هيتر و كوره هوا گرم مكشي ارجحيت دارد، زيرا كوره مكشي در صورت وجود منفذي در مبدل حرارتي، محصولات احتراق را وارد هواي محل نصب كوره هواي گرم مي كند.در هيتر ها و كوره هواي گرم از نوع مكشي اتصال بادزن (فن) به الكتروموتور به طور مستقيم يا به وسيله تسمه انجام مي گيرد.
- مشعل ها: مشعل هاي مورد استفاده در هيتر ها و كوره هواي گرم معمولاً از نوع گازي، گازوئيلي،دو گانه سوز، به ندرت نفتي و يا حتي برقي مي باشند. مشعل هاي گازسوز ممكن است از نوع دمنده دار يا آتمسفريك هستند.
- فرنيس (Furnace) يا كوره هواي گرم، نام بخشي از هيتر است كه در واقع توليد هواي گرم سيستم را بر عهده دارد.محل نصب فرنيس دا خل هيتر و با خروجي هواي احتراق است.فرنيس يا محفظه احتراق يك كوره هواي گرم با مصرف سوخت، حرارت توليد مي نمايد و هوا ي سرد ورودي با عبور از بين لايه هاي مبدل حرارتي (بدون ارتباط با محيط احتراق) گرم مي شود.
- تكنولوژي به كار رفته در برخي از سيستم هاي پيشرفته هيتر و كوره هواي گرم با بسياري از دستگاه هاي حرارتي موجود قابل مقايسه نيست ؛ زيرا در سيستم هاي پيشرفته علاوه بر استفاده از گرماي دودكش هيتر، انواع به خصوصي از سيستم هاي كنترل و ايمني هوشمند سوخت و اكسيژن مورد استفاده قرار مي گيرند كه تا حد زيادي منجر به كاهش عوامل آلاينده در هيترها مي شود. همچنين كنترل ميزان حرارت توليدي توسط هيتر و كوره هواي گرم از طريق دستگاه كنترل فن و دستگاه كنترل مشعل انجام مي شود.
- مواردي كه موجب شده تا از هيتر و كوره هواي گرم به عنوان وسيله اي ايمن، رضايت بخش، دوست دارسلامت انسان ها و محيط زيست ياد شود، به شرح زير هستند:
- هيتر و كوره هواي گرم با توجه به احتراق كامل، توليد منوكسيد كربن اندكي دارد.
- مبدل حرارتي در هيتر و كوره هواي گرم داراي آلياژ مخصوصي است كه هرگز توليد اكسيد فلز معلق در فضا نمي نمايد. (معمولاً پاس اول لوله هاي آتشخوار كوره هاي هواي گرم را از استيل مرغوب درست مي كنند)
- مبدل هاي حرارتي هيتر و كوره هواي گرم در مجاورت ذرات معلق در هوا توليد دوده نمي كند.
- احتراق در هيتر و كوره هواي گرم با سيستم تمام اتوماتيك و بدون شمعك صورت مي گيرد.
- هيتر و كوره هواي گرم داراي فن مخصوص تخليه گاز حاصل از احتراق و اتصال به دودكش جهت خروج گازهاي احتراق باشد.
- توضيح : لازم به ذكر است كه ارزش حرارتي هر متر مكعب گاز طبيعي معادل 9200Kcal مي باشد و همچنين ارزش حرارتي هر ليتر گازوئيل تقريبا معادل 8500Kcal است.
- مقررات و توصيه هاي ايمني در استفاده از هيتر و كوره هواي گرم:
- طبق مقررات ملي ساختمان، نصب كوره هواي گرم در فضاهايي مانند راهروهاي دسترسي، راهروهاي خروج اضطراري، سالن هاي اجتماعات، تئاتر و سينما مجاز نيستند.
- همچنين طبق مقررات ملي ساختمان فاصله هيتر و كوره هواي گرم تا نزديك ترين ديوار حداقل بايد 15 سانتي متر (6 اينچ (باشد و حداقل فاصله اطراف هيتر و كوره هواي گرم تا هرگونه مواد قابل اشتعال 30 سانتي متر( 12 اينچ) باشد).
- فضاي دسترسي در جلو دستگاه و محل نصب مشعل نيز حداقل 45 سانتي متر( 18 اينچ) تعريف شده است.
- سطح مقطع آزاد و بدون مانع هر يك از كانال هاي هواي تازه، برگشت و رفت نبايد از 4.4 ميلي متر مربع براي هر وات ظرفيت كوره كمتر گردد.( مقررات ملي ساختمان)
- تامين هواي تازه يا برگشت هيتر و كوره هواي گرم از حمام، توالت، دستشويي، آشپزخانه، پاركينگ و فضاهاي پرخطر امكان پذيرنيست. ( مقررات ملي ساختمان)
- برگشت هواي يك واحد آپارتماني نبايد توسط دستگاه به واحد آپارتمان ديگري فرستاده گردد. ( مقررات ملي ساختمان)
- هيترهاي تابشي
- منبع:شركت تهويه مهاجر